Uzun bir aradan sonra tekrar siz okurlarımla buluşmanın ve 3 puanın mutluluğunu duyuyorum.
Maça gelecek olursak iki yarıda sanki iki farklı maç, iki farklı Bandırmaspor izledik. İlk yarıda arzulu, istekli ve ileri gitmek isteyen bir Bandırmaspor vardı.
4-1-3-2 dizilişiyle sahadaydık.
İleri ikilide Soukou ve Saponjic arkalarında da Kerim, Mulumba ve Caner Hüseyin Bağ. Rakip yarı sahada yapılan prese Mehmet’te destek verince Sakaryaspor’un hücum kanalları kapatıldı. Nitekim ilk golde bu hücum pres sayesinde geldi.
Golün asistini yapan Mulumba’nın belki de 90 dakika boyunca yaptığı tek olumlu hareket buydu. Teknik ekip Caner ve Mulumba’ya maç boyu nasıl katlandı inanılır gibi değil.
Özellikle Caner Hüseyin‘e değinmeden geçemeyeceğim. Sene başından beri dördüncü hoca ve hepsi de ilk geldiğinde Caner’e şans veriyor. Ya antrenmanlarda çok üst düzey performans sergiliyor ya da ismi ile oynuyor.
Bir kanat oyuncusu düşünün ki Sakaryaspor’a karşı 19. maçına çıkmış, bunun 15’i ilk 11 ama bir asistle oynuyor. Asisti de geçtim kilit pas atamıyor, ayağına gelen topları da yana ve geriye oynuyor. Maç boyu uzun bir top atmamış, orta açmamış. Bakın yanlış anlaşılmasın isabetli orta açamamış demiyorum, orta açmaya teşebbüs dahi etmemiş diyorum.
Mulumba ayağına gelen topları ezme konusunda çok başarılıydı. Soukou Altay ve Manisa maçlarında attığı gollerin havasından bir türlü çıkamamış. Böyle olunca da oyundan çıkması kaçınılmazdı. Neyse ki Atabey cezalıydı da hoca Tetteh’i tercih etmek zorunda kaldı.
İkinci yarıya gelecek olursak maçı izleyenlerin hiçbirisi Bandırmaspor’u tanıyamamıştır. Sahaya çıkmayı unutmuş bir orta saha vardı. İkinci yarı başlar başlamaz bu kadar geriye yaslanarak OY-NAN-MAZ.
45 dakika gol yememek için oynamaya çalışırsan yersin.
Bu futbolun altın kuralıdır ve bu kural 62. dakikada devreye girdi. Bandırmaspor’un orta sahası oyundan o kadar düştü ki Saponjic topu aldığında pas verecek adam bulamıyordu. Oyun Mustafa Saymak ve Oğuz Kağan Güçtekin’i çağırıyordu. Oyun bir ara bizim ceza sahamızda oynanıyordu ve rastgele ileri şişirilen toplarla nefes almaya çalışıyordu defans hattı.
Tetteh‘in golü ders niteliğinde bir gol.
Kendi yarı sahasından çıktığı için ofsayt yok, burada önemli olan Tetteh’in pozisyonda inatçı olup devam etmesi. Gol vuruşuna gelirsek muazzam, tam bir forvet vuruşu.
Evet bu galibiyet moral ve motivasyon açısından çok önemliydi ama oyunun ikinci yarısında oynanan futbolla play off hayal olur. Rakiplerimiz arasında en zorlu fikstür maalesef bizim.
Her maçı kazanmaktan başka da şansımız yok…
Uzun bir aradan sonra tekrar siz okurlarımla buluşmanın ve 3 puanın mutluluğunu duyuyorum.
Maça gelecek olursak iki yarıda sanki iki farklı maç, iki farklı Bandırmaspor izledik. İlk yarıda arzulu, istekli ve ileri gitmek isteyen bir Bandırmaspor vardı.
4-1-3-2 dizilişiyle sahadaydık.
İleri ikilide Soukou ve Saponjic arkalarında da Kerim, Mulumba ve Caner Hüseyin Bağ. Rakip yarı sahada yapılan prese Mehmet’te destek verince Sakaryaspor’un hücum kanalları kapatıldı. Nitekim ilk golde bu hücum pres sayesinde geldi.
Golün asistini yapan Mulumba’nın belki de 90 dakika boyunca yaptığı tek olumlu hareket buydu. Teknik ekip Caner ve Mulumba’ya maç boyu nasıl katlandı inanılır gibi değil.
Özellikle Caner Hüseyin’e değinmeden geçemeyeceğim. Sene başından beri dördüncü hoca ve hepsi de ilk geldiğinde Caner’e şans veriyor. Ya antrenmanlarda çok üst düzey performans sergiliyor ya da ismi ile oynuyor.
Bir kanat oyuncusu düşünün ki Sakaryaspor’a karşı 19. maçına çıkmış, bunun 15’i ilk 11 ama bir asistle oynuyor. Asisti de geçtim kilit pas atamıyor, ayağına gelen topları da yana ve geriye oynuyor. Maç boyu uzun bir top atmamış, orta açmamış. Bakın yanlış anlaşılmasın isabetli orta açamamış demiyorum, orta açmaya teşebbüs dahi etmemiş diyorum.
Mulumba ayağına gelen topları ezme konusunda çok başarılıydı. Soukou Altay ve Manisa maçlarında attığı gollerin havasından bir türlü çıkamamış. Böyle olunca da oyundan çıkması kaçınılmazdı. Neyse ki Atabey cezalıydı da hoca Tetteh’i tercih etmek zorunda kaldı.
İkinci yarıya gelecek olursak maçı izleyenlerin hiçbirisi Bandırmaspor’u tanıyamamıştır. Sahaya çıkmayı unutmuş bir orta saha vardı. İkinci yarı başlar başlamaz bu kadar geriye yaslanarak OY-NAN-MAZ.
45 dakika gol yememek için oynamaya çalışırsan yersin.
Bu futbolun altın kuralıdır ve bu kural 62. dakikada devreye girdi. Bandırmaspor’un orta sahası oyundan o kadar düştü ki Saponjic topu aldığında pas verecek adam bulamıyordu. Oyun Mustafa Saymak ve Oğuz Kağan Güçtekin’i çağırıyordu. Oyun bir ara bizim ceza sahamızda oynanıyordu ve rastgele ileri şişirilen toplarla nefes almaya çalışıyordu defans hattı.
Tetteh’in golü ders niteliğinde bir gol.
Kendi yarı sahasından çıktığı için ofsayt yok, burada önemli olan Tetteh’in pozisyonda inatçı olup devam etmesi. Gol vuruşuna gelirsek muazzam, tam bir forvet vuruşu.
Evet bu galibiyet moral ve motivasyon açısından çok önemliydi ama oyunun ikinci yarısında oynanan futbolla play off hayal olur. Rakiplerimiz arasında en zorlu fikstür maalesef bizim.
Her maçı kazanmaktan başka da şansımız yok…
