Bir kış daha yitip gidecek yaşamımızdan.
Biz , bakakalacağız hayatımızı parça parça kopartan mevsimlerin ardından.
Anılar kalacak geriye.
Onların tatlı olanı ile neşeleneceğiz; güzeli ile hayata sarılmayı sürdüreceğiz.
Lakin öyle günler geçirdik ki son yıllarda; Polyanna olsa tatlı anılar biriktiremezdi.
Covid 19,2020’de patladı. Korku, panik hayatımızın bir parçası oluverdi.
Onu da geçtik güzel anılarımızı da tersine çevirdi.
Gukuk kuşunun ötüşünü duyduğumda; köyde geçirdiğim çocukluğum gelirdi aklıma.
Şimdi pandeminin eve tıkmışlığını anımsatıyor.
Ekonomik gidiş , gelecek planlarımızı boğmaya başladı.
Bir de savaş. Bu kadarla kalırsa iyi.
Çünkü emperyalizm tarihinin en bunalımlı günlerini yaşıyor.
Ülkeler göbekten bağlı birbirlerine.
Dünya tek devlet olmak zorunda.
Yoksa; sıkıntılar,gerginlikler; üstünlük kurma çabaları hiç bitmeyecek…
Yazıya başlarken, Güneş bulutların arasından gösteriyordu kendini.
Bulutların arkasına çekildi.
Sanırım arşivlenecek fotoğraf çekimini tamamladı.
Kıyıdaki turkuaz mavilik grileşti.
Açıktaki beyazlık hem arttı hem biraz daha yükseldi.
Çok değil bir saat önce baharın umudu vardı havada.
O da bitti.
Ama biliyorum…
Kış bahara gebe.
Yine biliyorum : “sancılı doğacak. ”
Her açıdan…
Olsun
Hepsi geçecek….
İnanıyorum.
İnanmak istiyorum….
YAZAR: Levent GÜNDOĞAN
ASAYİŞ
5 gün önceASAYİŞ
8 gün önceASAYİŞ
28 gün önceASAYİŞ
29 gün önceASAYİŞ
30 gün önceASAYİŞ
16 Mayıs 2024ASAYİŞ
16 Mayıs 2024