Ve -belediye borçları gündeme sokulunca-doğal olarak geçmiş dönemler yattı masaya.

Ömer Öztürk rakam rakam açıkladı.

Bu arada “Devletin devlete borcu olmaz” mantığı ile hareket edenlerin Susurluk Belediyesini ağır bir borç batağına soktuğunu hatırlattı.

Bu hatırlatma, aslında sosyal medyadaki dalga geçer bir üslupla ittifakın belediye başkanı Güney’i eleştiren Ali Bozoğlu’na da şık bir yanıt oldu.

Öztürk 1989-94 dönemini de masaya yatıracak.

Ömer Öztürk, açıklamasında 1989’da Abdullah Altıbaş’tan devralınan belediyenin borcu olup olmadığını, kepçe, kamyon… gibi makine parkı dökümünü de araya sıkıştırırsa yazısının daha doyurucu olacağı kesin.

Sattı meselesine de biz girelim.

İlk akla gelen alel acele yarım yamalak yapılan şimdiki belediye binasının zemin kattaki iş yerleri, o zaman kaça satıldı; dolara vurulduğunda kaç dolar ediyordu?

Eski (yanan) sanayi bölgesi arsası kaça satıldı, kime satıldı?

Nerelerde imar yönetmeliğinin 18. maddesi uygulandı ve bu uygulamadan kimler kazandı , kimler malını mülkünü kaybetti?

En önemlisi 1989’dan bu güne gelen ne var?

1994’te Fahrettin Tan’a sigorta, tasarruf teşvik prim borcu ile esnafa ne kadar borç bırakıldı?

Tarihin acımasız bir yönü var. Toplumun günlük mimarlarını yargılayıp gerçekleri ortaya çıkarmak gibi.

Söz uçuyor. Geriye kalanlar gün geliyor; tarih oluyor.

Her fırsatta tarihe bot düşmeniz ondan…

YAZAR: Levent GÜNDOĞAN