Altılı masa içinde birçok siyasi görüşü barındırıyor. Ama asgari müşterekleri var, parlamenter sistemi yeniden inşa etmek. Hedefe kilitleniyorlar ve farklı konulara girmiyorlar.
En azından şimdilik.
Peki, altılı masanın dışında kalan ve her fırsatta Erdoğan’ı göndermek için yola çıktığını dile getiren muhalefet adaylarının var mı böyle bir amacı?
Yani, Muharrem İnce ve Sinan Oğan güçlendirilmiş parlamenter sistemden yanalar mı, değiller mi?
Bunu ilk turda açıklamalılar ısrarla. Yoksa İkinci turda boşa düşme olasılıkları var. Ya da HDP’nin karşısındayız diyerek Cumhur ittifakının yanında yer alma ihtimalleri söz konusu olacak.
Şu aşamada gerek İnce gerek Oğan, ağırlıklı olarak “HDP’nin olduğu yerde olmayız” üzerine yoğunlaşıyor çünkü.
***
Yerel seçimlerde de vardı bu HDP meselesi. Kılıçdaroğlu umursamadı, ülkenin hemen tüm büyükşehir belediyeleri muhalefete geçti.
HDP, CHP’nin adaylarını destekleyeceğini beyan etmişti. Yani pek tutmadı HDP’nin düşmanlaştırılması üzerinden yürütülen siyaset. Üstüne üstlük vatandaş dört yıldır HDP destekli belediyelerde de gördü. Yerel seçim öncesi belediyelerin PKK’lılara iş kapısı olacağı savları boş çıktı.
Ayrıca vatandaş şunu da sormaya başladı: “Mecliste aynı çatı altındasın. Komisyonlarda aynı masa etrafındasın. Gün oluyor toplantılara HDP’li bir vekil başkanlık ediyor, kürsüye çıkarken ondan söz alıyorsun. Sonra, “ben HDP ile aynı ortamda bulunmam” diye bağır.
Nezaket ziyareti yapanları bile neredeyse varan haini ilan et.
Eee!
“Bu ne perhiz; bu ne lahana turşusu”
***
Türkiye’de siyasetin elinde iki malzeme var.
Birisi henüz adında uzlaşılamamış Kürt veya Güneydoğu sorunu.
Diğeri de din tüccarlığı.
Hala türban, hala alnı secdeye değme ve utanarak söylüyorum hala Alevi-Sünni meselesi. Son olarak seccadeye basmış yaygarası. Koca koca adamlar hatta bakanlar, ballandıra ballandıra anlatmıyorlar mı bir de.
Sadece şunu diyorum, ayıp ayıp…
Cumhuriyet kurulduğundan bu yana üst düzeyde siyaset dini siyasete alet etme konusunda bir anlaşmaya varıp, halkı dönüştüremiyor.
Dönüştürmek istemiyor çünkü en kolay siyaset bu.
Daha öte bazılarının siyasi besin kaynağı…
YAZAR: Levent GÜNDOĞAN