Her işimiz karışık. Elle tutulur bir yanımız yok gibi.
Yasalardan, yönetmeliklerden bahsediyorum.
Bu nasıl cümle kurmaktır, bu nasıl boşluk bırakmaktır?
İlkokul çocuğuna ödev versen daha iyi yazar. Bilerek mi yapıyorlar, yoksa o kadar yapacak becerileri mi var, muamma?
Bir “Büyükşehir yasası var, evlere şenlik mesela”.
İlçe belediyeleri büyükşehire, büyükşehir ilçeye atıyor topu. Yakan top misali ,ortada kalan vatandaş.
Ana yollar çöküyor git ilçe belediyesine. Büyükşehir’in işi.
İçme suları bulanık, ara ilçe belediyesini. Büyük şehir sorumlu.
Yağmur yağdı caddeler göl oldu. Kanalizasyonlar yetersiz. İlçe belediyesinden savunma hazır: Büyükşehirİn görev alanında.
Büyükşehir kapsamına alındıktan sonra mahalle oldukları için bayram yapan köylere doğru dürüst ulaşım sağlanamıyor. Ara ilçe belediyesini. Ulaşım sağlamak büyükşehirin işi.
Büyükşehir küçük şehir derken halk ,helak.
Araştırdık.
Gerçekten de ana cadde, su, kanalizasyon hizmetleri büyükşehir’in sorumluluğunda.
Bunun için de ilçe belediyelerinin gelirlerinden önemli bir pay alıyor.
Ee yapmıyor. Ne olacak?
Kim yapmaya zorlayacak.
Yapmadığında kim hesap soracak? Ortada.
Mülkün temeli adaletmiş.
Adalet, yerlerde sürünüyordu;son yargıtay hamlesi ilşe yerle yeksan oldu.
“Anayasa mahkemesi kararları herkesi bağlar (madde 153.)nokta, diyeceksiniz, diyemiyorsunuz. Çünkü madde 154’te de adliye mahkeme kararlarını son inceleme mercii’nin Yargıtay olduğu beliriliyor.
Çık bakalım işin içinden.
Koca koca profesörler çıkamıyor vatandaş nasıl çıksın, kime hak versin?
Diyelim Anayasa mahkemesi kararları madde 138’den hareketle “yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır” kesin bağlayıcıdır.
Pekii, ilgili kurumlar uymadı. Kim uymaya zorlayacak? Hangi kurum devreye girecek?
” Adalet mülkün temelidir” Hz. Ömer‘in kemikleri sızlıyordur.
Fırsat bu fırsat Adalet Bakanı fırladı hemen: ” Yeni anayasa yapalım”
Bir güvensek yeni anayasa ile gerçekten bu karışıklığa son vermenin ve gerçekten demokrasinin peşinde olduklarına, en büyük destekçisi biz olacağız ama siciller bozuk.
Sol gösterip sağ vuruyorlar.
Yirmi yıllık iktidar hedef gerçek demokrasi olsa; hapiste yatan gazeteci sırlalamasında en ön sırada yer alır mıydı?
KHK’lar yargının önüne geçer miydi?
Büyükşehir yasaları yerel seçimlerde iktidarı kapabilmek için abuk subuk maddelerle doldurulur muydu?
Hesaplar belli bir hedefe kilitlenmiş. Daha fazla güç gerekiyor.
On , on beş beş yıl öncesindeki taktikler yeniden sahnede.
Mesela; yirmi yıldır toplanmasına izin verilmeyen cumartesi annelerine seçime aylar kala izin çıktı.
Yeni İçişleri bakanımız özellikle sol kesimden takdir topladı.
Seçimlerde İstanbul Büyükşehir Belediye başkanlığına aday olursa şaşmayın.
Olursa şöyle değerlendirmek lazım:
“İçişleri Bakanımız Ali YERLİKAYA iişleri bakanlığında demokrasi, hoşgörü… açısından gayet başarılı. O makamda kalmasında yarar var.”
Değil mi?
YAZAR: Levent GÜNDOĞAN
News
