“Küllerinden doğmak istiyorsan, önce yanmayı kabullen” diyerek alıntı bir sözle yazıma başlamak istedim. İnsanoğlunun fıtratında ne yazık ki bir doyumsuzluk, bir iç ego savaşı yüz yıllardır süre gelen bir davranış biçimi. Kendisinde olmayana sahip olma isteği bazen var olan gerçeklerini elinde olmadan kaybetmesine neden olmuştur.
Fırsatlar, sebepler, vazgeçişler, kabul edişler kavram karmaşası; onu, ruhunu bir açlığa inmiştir zamanla. Ancak bunun isteklerinin gerçekleşebilmesi için emek vermesi, sabır göstermesi, tekrar tekrar denemek zorunda olacağı gerçeğini görmezden gelişiyle farkında olmadan kendini tekrarlamıştıŕ.
Yanmak bazen başlangıçlara kapı açar maneviyatı yüksek insanlar bu yanışın aslında bir tevekkül kabul ediş olduğunun bilincindedir ve yanmak küllerinden yeniden doğabilmeyi getireceğini idrak edebilmişlerdir. Çünkü kül kabul edilen aslında yine kendisine ait parçalarıdır. Kayıplarımız olgunlaştırır, varolanın değerini bilmemize yardımcı olur. Keşkeler yerine iyiki ler olmalı hayatımızda.
Yani keşke istediğim eğitimi alsaydım yerine, iyi ki kendime, kişisel gelişimime yatırım yapmışım olmalıdır. Kendine yatırım yapmak, sağlıklı bakış açısı kazandırır. Madalyonun iki yüzünü görüp yorumlama yetisi kazandırır. Her yaşanmışlığın bambaşka kapılar açtığını bilmek belki ruhumuza huzur verecektir.
Hayata bakış açımız değişmeden değişime kapılarımızı açarak; gelişimle, değişimle, ilerlemek sarf ettiğimiz çabalar gösterdiğimiz sürece bizi istediğimiz hedeflediğimiz yerlere taşır. Bu nedenle alıntı da olduğu gibi “KÜLLERİNDEN DOĞMAK İSTİYORSAN,YANMAYI GÖZE ALMAYI ” bilmelisin…
Bazen doğru zaman yoktur; sadece anlar vardır, varılan anlara anlam kazandırmak elimizdeyken bunu en güzel şekilde değerlendirmeyi bilip, kendimize ne kadar özel, değerli ve eşsiz olduğumuz bilinciyle hareket edersek yaşamda bize hak ettiğimiz güzelliklerle ödüllendirir. Yeter ki kendimizde bu gerçeğin farkında olalım, odaklanım ve farkındalığımızı arttıralım. Sevgiyle, hoşgörüyle, tevazuyla yola çıkanlar her daim iyi sonuçlar elde etmiştir.
YAZAR: Mualla Sabır GÜVEN
