Öylesine hassas ki dengeler ve öylesine provoke etmeye uygun ki ortam insan yazıya nasıl gireceğini şaşırıyor. Taksim’de bombayı patlatan, patlatma emrini veren, organize eden, insanların hayatı ile ülke siyasetine yön verme planları yapan herkesi en ağır şekilde lanetliyorum önce.
Sonra merak ediyorum; bombayı koyan teröristin yerini bir saat bile geçmeden yakalayan devleti kutlarken, aynı devletin teröristin Suriye’den yurda elini kolunu sallaya sallaya girmesindeki çaresizliğini eleştirmeli miyim?
Yakalanan terörist, PKK/PYD/YPG tarafından eğitildiğini itiraf ederken, New York tişörtü ile resim vermesini veya verdirilmesini kime veya kimlere mesaj olarak algılamalıyım?
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun, “ABD Büyükelçisi’nin taziyesini reddediyoruz” açıklamasını Cumhurbaşkanlığı’nın resmi bir tavrı olarak da görmeli miyim?”
PKK’nın, Avrupa’nın birçok ülkesinde önemli kamuoyu desteğini tersine çevirebilecek bu sivil katliamı nasıl açıklayabileceğini merak etmeli miyim yoksa hiçbir açıklamayı ciddiye almamalı mıyım?
Teröristin üzerindeki Newyork yazılı tişörtü ABD’nin mesaj vermedeki ciddiyetsizliği olarak mı kabul etmeliyim?
O denli hassas ki dengeler ve o denli provokeye uygun ki ortam, soru sormak bile cesaret istiyor, bırakın yorum yapmayı.
Bu haftaki köşeden aklınızda, terörün her türlüsüne lanet kalsın.
Bir de barışa, demokrasiye, huzura duyduğumuz özlemin her gün biraz daha arttığını vurgulayalım…
YAZAR: Levent GÜNDOĞAN
