Bir bayram daha geldi.
Çok önceden çoluk çocuk, ana baba.. herkeste olurdu bir heyecan.
Sonraları sadece çocuklarda kaldı.
Şimdi çocukların da umurunda değil. Hatta zorunlu aile ziyaretlerine gitmek sinirlendiriyor bir çoğunu. Telefon, tablet, bilgisayar…’dan kopuş olarak görüyor el öpme faslını.
Kasabalardaki bayram günlerinin güzel yanı uzun zamandır görmediğin dostlarınla karşılaşma olasılığı.
Lakin onun da var bir handikapı; “çok değişmiş olmak. Yaşlanmışlık yani.”
Yıllarca görmemişsiniz, bir bakıyorsunuz saç, kaldıysa ağarmış, göz altı torbalar belirginleşmiş, ya aşırı kilo almış ya da zayıflamış…
E, siz pek fark edemeseniz de siz de değiştiniz biliyorsunuz. Bu değişikliğin yüzünüze haykırılmasından korkuyorsunuz.
Benden siz tavsiye kimi görürseniz yaşa başa yaşlanmışlığa takılmadan girin sohbete.
Sohbeti koyulaştıracaksanız da işten güçten falan bahsedin.
Bir çay, kahve için, telefonunuzu verin… güler yüzle ve görüşmek dileği ile ayrılın.
Bir de kırgınlık yaşadıklarınız küs olduklarınız varsa ki vardır mutlaka onlarla barışın gitsin. Belki böyle yaparak bayramı en güzel kutlamış olursunuz.
Bir bayram daha geçip gidecek. Sonra yaz da bitecek. Sonbahar derken kış…
Ömür dediğin bu:
Bayram seyran, yaz kış… derken bir bakmışsın tümünden birer anı kalmış.
Hep tatlısı kalsın….
En iyi bayramlar sizin olsun
Yazar: Levent Gündoğan
