USD35,76
%0.03
EURO37,31
%-0.57
GBP44,46
%-0.49
EURO/USD1,04
%-0.6
BIST10.121,77
%1.24
GR. ALTIN3.170,17
%0.61
İstanbul
Ankara
İzmir
Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Ağrı
Aksaray
Amasya
Antalya
Ardahan
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bartın
Batman
Bayburt
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Düzce
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkâri
Hatay
Iğdır
Isparta
Kahramanmaraş
Karabük
Karaman
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırıkkale
Kırklareli
Kırşehir
Kilis
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Mardin
Mersin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Osmaniye
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Şırnak
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Şanlıurfa
Uşak
Van
Yalova
Yozgat
Zonguldak
Festival Günümüzün hızla değişen dünyasında, kültürel miraslarımızı ve geleneklerimizi yaşatmak ve gelecek nesillere aktarmak büyük bir önem taşıyor. İşte tam da bu noktada festival varoşlar kültür sanat
Günümüzün hızla değişen dünyasında, kültürel miraslarımızı ve geleneklerimizi yaşatmak ve gelecek nesillere aktarmak büyük bir önem taşıyor. İşte tam da bu noktada festival
  1. Haberler
  2. Köşe Yazısı
  3. Hayriye Koy Sofrayı

Hayriye Koy Sofrayı

Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

“Ben onların ekmeğini yedim” deyimi ülkemizde kültürel anlamda karşılık bulan bir sözdür .vefa içeren bu laf kültürümüzde ahde vefa anlamında geçmişte dedemizin babamızın yaptığı iyilikleri unutmayan insanların hatalar yapsak da bize karşı vefalarını göstermede önemli bir değerdi.

Bir insanın en büyük borcu nedir? Ne hırs ne zenginlik… Unutulan bir iyilik, ödenmemiş bir vefa borcudur belki de en ağır yük. Bugün o yükü taşımayan kalmadı neredeyse. Zaman değişti, insan değişti. Ama bir zamanlar, bu topraklarda, “Ben onların ekmeğini yedim” diyen insanlar vardı. O ekmek, sadece karın doyurmazdı; dostlukları, kardeşliği ve insanlığı beslerdi.

Dedelerimiz, babalarımız başkalarının sofrasına oturduklarında sadece bir dilim ekmek değil, bir ömürlük minnet alırlardı. Ve ne olursa olsun, o minnetin gereği yapılırdı.

Bu cümleyi hafife almayın !

Babam gelen misafirlerine karnınız aç  mı ? diye sormadı hiç bir zaman . Dediği tek bir cümle vardı  “Allah ne verdiyse”

“Hayriye koy sofrayı ” 

Biz bu cümle ile büyüdük gelen misafir karşında yedirdik içirdiridik...

 Hatalar yapardık, yanılırdık; ama karşımızdaki insanlar bize sırt dönmezdi. Çünkü “ben onların ekmeğini yedim” diyebilmek, bir nevi gönül borcunu kabul etmekti. Bugün bu cümleyi duymak, geçmişin bir yankısı gibi gelir kulağa. Çünkü artık kimse aynı masada oturup ekmeğini paylaşmaz gibi… Paylaşmak, karşılık beklemek değil, o ekmeğin ağırlığını omuzlarında taşımaktır.

Vefanın en güzel anlamıdır bu. İnsan bir lokmaya ne çok şey sığdırır, bir düşünün. Bir ekmek parçasında saklı onca anı, iyilik, bağışlama, dostluk… Herkes hatalar yapar, ama o ekmeği paylaşanlar asla birbirini terk etmez. İşte bu yüzden, dedemizin, babamızın yediği o ekmek, sadece bir sofranın değil, koca bir ömrün simgesidir. Ve o ekmeği unutan, aslında geçmişi ve insanlığı da unutur.

Bugünlerde hepimiz biraz unutmaya meyilliyiz. Oysa “ekmek yedik” diyebilmek, vicdanımızı diri tutan bir hafızadır. Bu toprakların en kadim sözü, vefanın adıdır. Unutmayalım, o ekmekten payımıza düşen, sadece doymak değil, iyiliği ve vefayı yaşatmaktır.

Hayriye Koy Sofrayı
Yorum Yap

Tamamen Ücretsiz Olarak Bültenimize Abone Olabilirsin

Yeni haberlerden haberdar olmak için fırsatı kaçırma ve ücretsiz e-posta aboneliğini hemen başlat.

Giriş Yap

Bandırma Haberleri - Bandırma'da Son Dakika- ayrıcalıklarından yararlanmak için hemen giriş yapın veya hesap oluşturun, üstelik tamamen ücretsiz!

Bizi Takip Edin