1980’li yıllarda veya daha sonra olabilir, daha sonra mahalle oldu; Ocaklar Köyü’nde bir bakkal dükkanındayım…
İçerde bir bakkal var, bir ben varım...
Konuşurken dükkana güler yüzüyle Türk sinema ve tiyatro oyuncusu Ahmet Mekin girmişti…
Birden “aaa Ahmet Mekin!” dedim…
O da gülerek, ”Evet Ahmet Mekin!…” dedi.
Çok mütavaziydi...
Daha sonra ne konuştuk, ben nededim, o ne dedi; 45-50 yıl olmuş hatırlamıyorum…
Tabi; ünlü bir kişiyi birden önünüzde görmek mutlaka bir heyecan yaratmıştır ogünkü 37’ci yaşımda…
Ancak o anı bugüne kadar hiç unutmadım…
Hatta bazen bir araya geldiğimiz zaman “Ahmet Mekin’i ilk ben tanımıştım…” diyordum.
Tavsiye edilmesi sonunda Ocaklar’a gelen ünlü sanatçı hayran olduğu doğası nedeniyle ailesiyle Ocaklar’a yerleşti. Köyden biri oldu.” Ben
ünlü birisiyim,köyde oturmam öyle herkesle görüşmem” demedi.
Herzaman sempatik, her zaman gülenç yüzüyle herkesle konuşur…
Ahali onu daha çok sevdi. Bizim halkımız büyüklük taslayan insanları sevmez…
İşte fotoğraflar meydanda. Çay bahçesinde gördüğü insanlarla hatıra fotoğrafı çekilmek isteyenleri asla geri çevirmez, hatır sorar, sohbet
eder.
Köyde bir sokağa adını vermişler…
Bu vesileyle, gençliğimizin bugün hayatta olmayan Ekrem Bora, Fikret Hakan, Ayhan Işık, Eşref Kolçak gibi Türk sinemasının ünlü oyuncularından, ünlülerin son temsilcisi olarak bugün 93 yaşında olan Ahmet Mekin’e Allah’tan sağlıklı uzun ömürler dilerim.
YAZAR: Erdem ÖZCAN
