İktidarın elinde kullanacağı pek bir malzeme kalmadı, olanlar da bayatladı.

Önce başörtüsünü türban yaptırmışlardı sonra türbanlı bacı meselesini gündemin en üst sırasına oturttular.

Uzun yıllar onunla beslendiler.

Bitti.

Bir ara eskileri anlatıp durdular, ilgi olmayınca türbanı bıraktılar.

Din tüccarlığı hep oldu, kimi zaman kutsal kitapla çıktılar meydanlara. Camilerde resim çektirip medyaya taşıdılar. Hatta camide resim çektirmeyi dindarlık diye anlattılar.

Seccadeye bile kutsallık verip medet umdular, o da tutmadı.

Dindar görünümlü tiplerin fetvaları; bademlemeler, çocuk istismarcılıkları, arsızlıklar ortalara saçılınca işe yaramaz oldu.

Özellikle gençleri dinden soğuttular, Z kuşağını kaybettiler.

*** 

Yerlilik, millilik her dönem argümanlarıydı.

TOGG çıktı, yerli olan tek parçası “yok” çıktı.

Gaz denince doğalı gelmiyor artık akla, soğuk belki ama espri konusu oldu.

Faizin sebep, enflasyonun sonuç olmadığını gördü millet. Ekonominin bir bilim olduğunu da tenceresinin rehberliğinde anladı.

Muhalefet ittifakının adayı halkın nabzını, emekçisi, memuru, işçisi, köylüsü ile iyi tutunca, sanki yolun sonu geldi.

Tek umutları, sözde muhalefetin, asıl muhalefete muhalefeti ile ikinci tur.

İkinci turda da tek sarılacakları cümle: HDP’li misin değil misin?

O tutar mı?

YÜK AĞIR