Vizyonun yoksa geçmişte yaşar durursun.
Birbirine tıpatıp benzer tiplerdir çevren. Onlarla aynı şeyi düşünürsün, aynı şeye hak verirsin, aynı şeye tepki gösterir, aynı şeyi alkışlarsın.
Çağı yaşayamazsın hiç bir zaman.
Bunun ezikliğini bu dünyayı önemsizleştirerek kapatmaya çalışırsın, yanındakilerle birlikte.
Sana ezberletilmiş ritüellerle avunursun.
Bilime tahammülsüzleşirsin .
Çünkü bilim, sana ezberletilenlerle çelişir.
Seni istediği şekle sokup sömürenleri baş tacı yaparsın.
Seni uyaranlara düşman olursun.
Zaafların vardır.
Fetvalarla rahatlatırsın vicdanını, ahlakını gözden geçirmek yerine.
Özgür vicdanın, evrensel ahlakın din adına ahkam kesenlerin uydurma telkinleri karşısında körelmiştir.
İşine de gelir bu.
Daracık dünyana sığ fanteziler katar, mutlu olursun.
Oysa; milyonda bir şansı yakalayarak zamandan kopardığın bir süreçtir hayat.
Lakin onu dolu dolu yaşayamazsın.
Korkarsın.
Sana bu dünyanın bir çok güzelliğini yasaklamıştır birleri; başka birileri daha güzel yaşayabilsin diye.
Denizlerin, dağların, ormanların en muhteşeminde hiç bir hükmün yoktur.
Ama en çok sen övünürsün.
Vatan millet aşkına en çok sen ölürsün.
Sen bu değilsin.
Sen bu olma.
Sen bu olma!..
