Mustafa Destici kızını mecliste işe sokmuş. Sınavsız. Liyakati ne denli yeterli belli değil.
Soruyorlar. Mecliste tüm milletvekillerinin meclise çalışan alma kontenjanı var , diyor.
Yani herkes yapıyor, bunun neresi yanlış demeye getiriyor sözü.
Yerel yönetimler değiştiğinde liyakat aranmadan işe alma, liyakatine bakmada sırf kendilerini desteklemediği için işten çıkarma ayyuka çıkıyor.
İşe alırken siyasi referans tek belirleyen etken; çıkartırken de mobing en etkili yöntem oluyor.
Haşim Ulu , bir meclis üyesinin telefon konuşmasında “karşısındaki kişiye belediyeye yeni alınan bir kişinin işe alımında kendisinin çok büyük etkisi olduğunu” anlattığını duymuş, bunu da sosyal medyada kamuoyu ile paylaşmıştı.
Kimdi bu meclis üyesi, kimi işe aldırmıştı? Önemi yok.
Yine kendilerine mobing uygulandığını açıklayarak işten ayrılanlar olmuştu.
Ve hepsinde tek savunma onlar da yaptı, cümlesiydi.
Oysa meclise liyakatine bakmadan eleman almak yanlıştı.
Belediyelere sadece siyasi referansa bakarak işçi, memur almak yanlıştı.
Ekonomik krizin tarihi zirve yaptığı yıllarda muhalif yerel iktidarların halkı memnun etmeleri çok zor.
Kasalar boş.
Kaynaklar kısıtlı.
Liyakatlı kadrolar işbaşı yapamıyor.
Çünkü anında siyaset giriyor devreye.
Ve yılların biriktirdiği bizden sizden baskısı yeni belediye başkanlarının da elini kolunu bağlıyor gibi.
Lakin liyakatın yerini “bizden” alırsa beş yıl çok zor geçer.
O da çok önemli değil de genel seçimlerde söylenecek söz bulmakta zorlanır CHP.
Ülkenin yerelinde sorunlar ağır aksak da olsa bir şekilde çözülür. Ayrıca çözülmese ne olur?
Ancak; devletin laik, hukuk, demokratik sıfatları bir düşerse…
Gurur, kibir, ben bilirim, işime kimseyi karıştırmam… mantığı bu nedenle derhal bırakılmalı; yerini de alçak gönüllük, istişare ve özeleştiri mantığı alınmalıdır.
Çağdaş, laik, demokratik cumhuriyetin savunucusu olarak göreve gelmiş CHP’li belediyelerin bu açıdan sorumluluğu çok büyüktür.
Esnaf Odası başkanı Aydın Sait de arayıp kendilerine panayır kurulması ile ilgili bilgi verilmediğini görüşlerinin de alınmadığını ifade etti.
İstişare başarının yakalanmasında olmazsa olmaz.
Keşke Susurluk esnafını yakından ilgilendiren böyle bir organizasyon planlanırken sivil toplum örgütleriözelikle de Ticaret Odası ve Esnaf Odası ile bir toplantı yapılsa idi.
Çoluk çocuk eğlendi Susurluk.
Hiç bir üzücü olayın yaşanmaması da sevindirici.
Bir de gıdada fiyatta denetim yapılabilseydi.
Ve en azından onsekiz altı yaş grubunun kumar oynamasına izin verilmeseydi.
Değişiklik olacaktı.
İlçenin parasını dört günde hortum gibi çekip dışarıya kaçmasına değer miydi?
Onun değerlendirmesini halk yapacak.
Ancak, ilçe esnafının bu işten memnun olmadığı kesin… En fazla da ” bize niye stand açar mısın” demediler diye kızmışlar.
ikincisi, halkın aslında ne istediğini bilmemesinden. İnsan ne istediğini bilmezse ne yapacağını hiç bilmez.
Önce şunu vurgulayalım: “Vatan millet sevgisi hiç kimsenin tekelinde değildir. Kimin vatanını, milletini daha çok sevdiğine ya da kimin vatanı, milleti için daha sağlıklı öneriler getirdiğine ileride tarih karar verir.
Daha açıkçası hiç kimse “ben vatanımı milletimi seviyorum öyleyse ben doğru söylüyorum” deme gibi bir hakka sahip değildir
Bir başka yaklaşımla “vatanını, milletini aynı ölçüde seven insanlar da farklı düşünebilir. Sorunlara farklı öneriler getirebilir.” Farklı düşünceleri dinleyebilmek farklı önerileri ciddiyetle yaklaşabilmek de vatan millet sevgisi ile doğru orantılıdır.
Her şeyin en doğrusunu ben bilirim mantığı ile hiçbir yere varılmaz.
Örneğin; ben, vatanımı, ulusumu seviyorum ama vatanını milletini gerçekten sevdiğine inandığım birçok kişiden farklı düşünüyorum.
Örneğin; ben devletimiz organlarının yasalara eksiksiz uymasından yanayım.
Çünkü ben, hukuk devletinden yanayım.
Çünkü ben, toplumun kamplara bölünmesine karşıyım, çünkü ben polisin “kan içerek beslenen teröristlerden” farklı olması gerektiğine inanıyorum.
Bilmiyorum. Belki yanılıyorum. Belki ülke devlet çıkarları söz konusu olduğunda demokrasi askıya alınmalı, belki devlet zorlandığı konularda duygu sömürüsü yapabilmesi, belki devletin kolluk güçleri gerektiğinde teröristleri yıldırmak amacıyla bir takım şeyleri yargıya bırakmamalı.
Bilmiyorum.
Belki ben yanılıyorum.
Bildiğim bir tek şey var: “Ben benim gibi düşünmeyenlere hiç ama hiç kızmıyorum” benim öfkelendiğim tek konu birilerinin kendisi gibi düşünmeyenlere vatan, millet sevgisini tekeline alarak tavır koymaya kalkması.
(07.08.1996)
“22 yıl önce yazmışım. Değişen hiçbir şey yok. Burjuva demokratik devrimini yapamamış ülkelerin ortak sorunu bu.”
El kol bağlı oturmaktansa öyle ya da böyle kaynak yaratıp , Balıkesir’i, ilçeleri ile birlikte güzelleştirmek, geliştirmek daha mantıklı.
Kim ne derse desin mantıklı.
Önemli olan, satışların şaibesiz yapılması ve elde edilen gelirin çarçur edilmeden Balıkesir için kullanılması.
Bu konuda Ahmet AKIN’ın dürüstlüğünden şüphe yok. Kurduğu ekibin liyatini ise ilerideki günlerde göreceğiz.
Tüm bunlardan daha önemli bir şey var.
AKIN’IN vizyonu.
Enerji konusunda uzman.
İlimiz için büyük şans.
Balıkesir gerek süt gerekse kırmızı et üretimi açısından ülkemizin en önemli büyükşehirleri arasında. Lakin kapasitesi yüksek damlarda depolanan dışkılar sorun. Ne kadar taşınsa , ne kadar arıtma çalışsa yeterli olmadığı kesin.
Çünkü doğamız kan kaybetmeye devam ediyor.
Çaylarımızda balık ölümleri canımızı yakıyor.
Peki ne yapmalı?
İşte Ahmet AKIN’IN vizyonunun devreye gireceği yer.
Gübreleri diyar diyar taşımak, ya da çaktırmadan derelere, tarlalara salmak yerine ekonomiye kazandırmak.
Yenilenebilir enerji AKIN’ın çok iyi bildiği bir konu.
Yakında karbon gazı vergisi gelecek.
Büyük çiftlik sahiplerini biyogaz tesisi kurmaya teşvik etmenin tam zamanı.
Lakin, korkunç bir prosedür var.
Ve kim olsa daha biyogaz kurma işine başlamadan vazgeçer.
Alakalı alakasız kurumlardan görüş sor.
Yetmedi kendi arazine kuracağın biyogaz tesisi için kendi arazinden parça kopar.
Yeniden imar planları oluştur.
ÇED raporları al.
Hepsi büyük paralar. Büyükşehir belediyesinin aldığı milyonu bulan harçlar da cabası.
Bir de bir yılı bulan bir süreç.
Sonuçta ne olacağı da belli değil. İlgili onlarca kişiden birinin “hayır” demesi tüm emekleri boşa çıkartabilir.
Adamın beş, altı bin büyükbaş kapasiteli çiftliği var.
Biyogaz tesisi kuracak.
Alan yeterli, arazi meyili uygun.
Kurum görüşü damlar yapılırken alınmış. Sorun yok.
Hayvanların pisliklerinden enerji üretecek yeniden görüş al, yeniden zemin etüdü yaptır, ÇED raporu oluştur…. sorun içinden çıkılmaz boyutta.
Aslında doğrusu dam yapımına izin vermeden biyogaz tesisi kurmaya zorlamak değil mi?
Bizde hep tersi.
Çünkü vizyon yok.
Misyon zayıf.
Liyakat sıfır.
İşte Balıkesir’de tüm bunlar Ahmet AKIN ile ekarte edilebilir.
Çünkü Ahmet AKIN’da vizyon var.
Misyon üstlenme sözü verdi.
Liyakatlı kadroları seçerse; Türkiye’ye örnek olur ;çevre kirliliğine de bir nebze çare…
News
